Z wizytą w warszawskim ZOO
Kilka zdjęć z wizyty w warszawskim ogrodzie ZOOlogicznym. Z racji tego, że była to wizyta "cywilna" stwierdziłem, że nie będę brał 80-200 mm. bo ciężkie i na co mi. Potem oczywiście żałowałem. Wszystkie zdjęcia zatem robiłem 24-70 mm. co niestety odbija się na jakości (mocne crop'y)...
Kilka zdjęć z wizyty w warszawskim ogrodzie ZOOlogicznym. Z racji tego, że była to wizyta "cywilna" stwierdziłem, że nie będę brał 80-200 mm. bo ciężkie i na co mi. Potem oczywiście żałowałem. Wszystkie zdjęcia zatem robiłem 24-70 mm. co niestety odbija się na jakości (mocne crop'y). Jeśli ktoś ma ochotę na więcej to zapraszam na Picassę.
Jeszcze jedno słowo tak na koniec bo mnie ciśnie. Część osób powinno mieć zakaz wstępu do ZOO. Gorzej niż zwierzęta. Szkoda, że nikt nie pilnuje tak naprawdę zwiedzających.
ExtremeMoto 2010 - w oparach palonej gumy
Nadszedł kolejny rok, nadeszło kolejne ExtremeMoto. W zeszłym roku uczciwie przyznać się muszę, że przegapiłem imprezę. Pojawiłem się dosłownie na moment. W sam raz na przerwę i ogromną ulewę więc w moim odczuciu straciłem niewiele. W tym roku jednak pogoda nie postanowiła spłatać figla. Było słonecznie, ciepło i, jak to się mawia, grubo. Masa atrakcji począwszy od toru gokartowego poprzez pokazy driftu, wyścigi supermoto, freestyle motocross do, jakżeby inaczej, stuntu...
Nadszedł kolejny rok, nadeszło kolejne ExtremeMoto. W zeszłym roku uczciwie przyznać się muszę, że przegapiłem imprezę. Pojawiłem się dosłownie na moment. W sam raz na przerwę i ogromną ulewę więc w moim odczuciu straciłem niewiele. W tym roku jednak pogoda nie postanowiła spłatać figla. Było słonecznie, ciepło i, jak to się mawia, grubo. Masa atrakcji począwszy od toru gokartowego poprzez pokazy driftu, wyścigi supermoto, freestyle motocross do, jakżeby inaczej, stuntu. Będąc na placu wcześniej nieco i patrząc jak chłopaki się rozgrzewają myślałem sobie, że będzie nieźle ale to co zobaczyłem przerosło moje oczekiwania. Niesamowity postęp, świetne show (chociaż publiczność jak zwykle pobudzała się na palenie gumy ;)) każdego z zawodników. Czołówka polskiego stuntu to ludzie z innej planety i w moim, totalnie amatorskim odczuciu, nie mamy się czego wstydzić przed resztą świata.
Dziewczyny (tak była też stunterka) i chłopaki oby tak dalej i dzięki za świetne pokazy.
Więcej zdjęć standardowo pojawi się później na ścigacz.pl.
Grand Tour Warsaw 2009
W weekend 16-17 maja w na terenie warszawskiej uczelni WAT miała miejsce pierwsza edycja turnieju Grand Tour Warsaw. Zmodyfikowanej wersji Centurio.W tym roku niestety pogoda nie dopisała i turniej toczył się pod szaroburym niebem i w strugach deszczu ale było to jedyne "niedociągnięcie" imprezy...
W weekend 16-17 maja w na terenie warszawskiej uczelni WAT miała miejsce pierwsza edycja turnieju Grand Tour Warsaw. Zmodyfikowanej wersji Centurio.W tym roku niestety pogoda nie dopisała i turniej toczył się pod szaroburym niebem i w strugach deszczu ale było to jedyne "niedociągnięcie" imprezy. Cała reszta to paintballowa uczta. Poniżej kilka zdjęć z imprezy. Po więcej zdjęć zapraszam TUTAJ.
Młodzież zaczyna wcześnie
“Akty kobiece: Witam, Mam odpowiedni sprzęt do tego typu zadań. Ale dobrze nie wiem jak się do tego zabrać. Możecie mi poradzić?”
Wywiązała się ciekawa dyskusja. Można ją sobie poczytać tutaj.
Suzuki BKing i Yamaha MT-01 - bez kompromisów
Są motocykle, które budzą skrajne emocje. Nie są one "w porządku". One są albo ich nie ma. Takimi właśnie sprzętami jest Suzuki BKing i Yamaha MT-01. Pamiętam jakie emocje wzbudzał BKing gdy pojawiły się jego pierwsze wizualizacje. Albo się podobał albo nie. Nie było nic po środku. Podobnie jest z Yamahą. W tych motocyklach nie ma kompromisów ...
Są motocykle, które budzą skrajne emocje. Nie są one "w porządku". One są albo ich nie ma. Takimi właśnie sprzętami jest Suzuki BKing i Yamaha MT-01. Pamiętam jakie emocje wzbudzał BKing gdy pojawiły się jego pierwsze wizualizacje. Albo się podobał albo nie. Nie było nic po środku. Podobnie jest z Yamahą. W tych motocyklach nie ma kompromisów. Mocne sprzęty dla mocnych osób. Osób, które przez miasto lubię przetoczyć się z hukiem. Przetoczyć bo w przypadku tych 240 kg. monstrów ciężko mówić o przejechaniu się. Prawie 100 kucy u Yamahy i 140KM w Suzuki połączone ze 150Nm momentu robią swoje. Wrażenia z jazdy zostają na długo.
Test na ścigacz.pl powinien pojawić się niebawem. Tam dokładniej będzie o tych dwóch lokomotywach na kategorię A.
Yamaha MT-03
Jakiś czas temu dorwaliśmy w redakcyjne łapy tytułową jamaszkę. Ten jednocylindrowiec jest całkiem ciekawą propozycją dla osób, które czerpią radość z jazdy po mieście a przy okazji chcą się nieco wyróżnić. Akurat w przypadku Yamaha MT-03 ciężko mówić o zwyczajnym wyglądzie. Po więcej informacji zapraszam standardowo na ścigacz.pl gdzie mam nadzieję niedługo pojawi się obszerniejsza relacja na temat tego motocykla. Tymczasem, również standardowo, kilka zdjęć Yamaha MT-03.
Jakiś czas temu dorwaliśmy w redakcyjne łapy tytułową jamaszkę. Ten jednocylindrowiec jest całkiem ciekawą propozycją dla osób, które czerpią radość z jazdy po mieście a przy okazji chcą się nieco wyróżnić. Akurat w przypadku Yamaha MT-03 ciężko mówić o zwyczajnym wyglądzie. Po więcej informacji zapraszam standardowo na ścigacz.pl gdzie mam nadzieję niedługo pojawi się obszerniejsza relacja na temat tego motocykla. Tymczasem, również standardowo, kilka zdjęć Yamaha MT-03.
Suzuki GSX650F
Ostatnimi czasy trafiło do redakcji nowe Suzuki. Model GSX650F to taka hybryda między znanym i lubianym miejskim Bandytą a sportowym Gixxerem. Hybryda chyba nawet całkiem udana i zarówno miłośnicy sportowej jazdy (GSX600R) jak i fani wojaży miejsko-turystycznych (GSF650S) znajdą w "gieesiksefie" coś dla siebie. Więcej o tym uroczo niebieskim sprzęcie za jakiś czas ...
Ostatnimi czasy trafiło do redakcji nowe Suzuki. Model GSX650F to taka hybryda między znanym i lubianym miejskim Bandytą a sportowym Gixxerem. Hybryda chyba nawet całkiem udana i zarówno miłośnicy sportowej jazdy (GSX600R) jak i fani wojaży miejsko-turystycznych (GSF650S) znajdą w "gieesiksefie" coś dla siebie. Więcej o tym uroczo niebieskim sprzęcie za jakiś czas oczywiście na ścigacz.pl a tymczasem kilka zdjęć z sesji nowej Suzi.
BMW Pit Lane 2008
Był Robert, były bolidy i był niesamowity ryk silnika. Mogłem zabrać dawane przy wejściu wytłumiacze.
BMW, krowy i Alpy
Gdy nasz rednacz zapytał się czy nie chcę pojechać do Garmisch-Partenkirchen miałem mieszane uczucia. Z jednej strony piękne miejsce, które warto zwiedzić ale z drugiej masa kilometrów i znów to samo: ileśtam fanów testuje sobie motocykle. Po Dniach Aprilii i Yamahy taki wariant mnie nieco przerażał. Zwyciężyła jednak ciekawość jak takie dni wyglądają u BMW ...
Gdy nasz rednacz zapytał się czy nie chcę pojechać do Garmisch-Partenkirchen miałem mieszane uczucia. Z jednej strony piękne miejsce, które warto zwiedzić ale z drugiej masa kilometrów i znów to samo: ileśtam fanów testuje sobie motocykle. Po Dniach Aprilii i Yamahy taki wariant mnie nieco przerażał. Zwyciężyła jednak ciekawość jak takie dni wyglądają u BMW (a może chęć “powąchania” Alp) i powiedziałem “Ok”... po czym przez 2 dni pobytu w Ga-Pa ani przez chwilę nie pożałowałem tej decyzji.Idea imprezy organizowanej przez bawarski koncern jest genialna w swojej prostocie: nasi klienci (również Ci potencjalni) mają się dobrze bawić. I to było widać na każdym kroku. Każdy znalazł coś dla siebie. No, może jedynie fani jazdy torowej mogli być nieco zawiedzeni ale myślę, że alpejskie serpentyny wynagrodziły im fakt, że BMW nie wybudowało im toru ;) Bądź co bądź motocykle z bokserskim sercem turystykę mają w genach a sport przyszedł z czasem.
Co zatem czekało na osoby, które między 6 a 8 lipca pojawiły się na BMW Motorrad Days? Po pierwsze pięć głównych namiotów: Enduro, Sport, Miasto, Turystyka i HP gdzie można było obejrzeć najnowsze modele motocykli z tych grup jak również przynależny do nich sprzęt i akcesoria. Dodatkowo dwa tory gdzie można było przetestować motocykle zarówno na torze krosowym jak i enduro. Ten pierwszy był dość wymagający ale nie na tyle by zniechęcić początkujących. Na torze do enduro można było znaleźć prawie wszystko co można znaleźć podczas wycieczek: trawersy, podjazdy, zjazdy po sypkim zboczu, wertepy, bajorka, zakręty o 180 stopni... długo by wyliczać. Tutaj jazdy odbywały się już pod okiem instruktora, który czekał gdy grupa zbytnio się rozciągnęła, po drodze dając rady jak pokonać dany odcinek. Miodzio. Grupa turystyczna miała do dyspozycji 1,5 godzinne wycieczki po malowniczych okolicach a od 19 wszyscy wspólnie schodzili się do wielkiego namiotu by wspólnie bawić się przy muzyce i piwie. Właśnie... jeśli chodzi o piwo to sprawa wygląda ciekawie. Ilość wypitego złotego trunku szła zapewne w hektolitry co chyba działało uspokajająco na uczestników gdyż nie udało mi się zaobserwować żadnych awantur. Wprost przeciwnie. Wychodziło to na co liczy BMW na swojej imprezie: integracja. Tysiące ludzi z całego świata bawiących się wspólnie pod biało-niebieskim logiem. Tak, tak... z całego świata. Poza europejskimi rejestracjami byli też ludzie z Australii, Alaski i USA. Ale trudno im się dziwić. Dla takiej imprezy warto przemierzyć tyle kilometrów. Parada na dniach motocykli BMW to osobny rozdział. Wyobraźcie sobie uliczkę, którą spokojnych krokiem przemierzacie w jakieś 10-15 minut całą zastawioną motocyklami. Potem wyobraźcie sobie jak te wszystkie motocykle przez jakieś 15 minut wyjeżdżają z tej uliczki by udać się w ponad 100 km paradę przez Alpy. Naprawdę ten widok robił wrażenie. Dodatkowo zobaczyć to wydarzenie przyszło chyba całe miasteczko. Mieszkańcy Garmisch-Partenkirchen utożsamiają się z tą imprezą tak samo jak motocykliści. Tutaj nie ma miejsca na marudzenia w stylu “Znów bandyci na dwóch kółkach zakłócają spokój”. Tutaj każdy jest dumny, że to właśnie u nich BMW organizuje swoje dni. Oczywiście to nie koniec atrakcji ale wyliczać wszystkich nie będę bo szkoda czasu. Było tego masę poczynając od namiotu z zabytkowymi modelami BMW, profesjonalnym pokazem mody motocyklowej a kończąc na namiocie, w którym można było się uczesać, ogolić i wypastować buty. Nie zabrakło też pokazów gwiazd jedzących w barwach BMW. Chrisa Pfeiffer i Simo Kirssi to nie jedyni, którzy swoją obecnością zaszczycili dni bawarskiego koncernu. Strona organizacyjna imprezy jak przystało na naszych zachodnich sąsiadów perfekcyjna. Liczba służb porządkowych to kilkunastu ochroniarzy, może ze 4 policjantów i kilka osób porządkowych i uwierzcie mi ta ilość zupełnie wystarczała do tego by obyło się bez przykrych incydentów. Organizatorzy pomyśleli o wszystkim. Zadbali nawet o takie szczegóły jak “deseczki do parkowania”, które dostawał każdy parkujący na wyznaczonych do tego celu miejscach na łąkach. Nie doszukałem się też przejawów “rasizmu” i w tłumie wszelkiej maści motocykli BMW można było znaleźć sprzęty innych marek. Widać tylko u nas praktykuje się tolerancję tylko dla “swoich”. Ale w końcu Polacy zawsze byli tolerancyjni ;-) Naprawdę nie sposób opisać tej imprezy. Trzeba tam pojechać, przeżyć, pobawić się i wtedy gdy już się z żalem opuści to miejsce to w sercu pozostanie jakaś pustka, którą będzie się chciało za rok załatać.